இலக்கியம் – இனிது

சிறைப்பறவை – சிறுகதை

“ஏய், மீனாட்சி, இந்தா இதைச் சாப்பிடு” என்றபடி மிளகாய்ப் பழத்தை மீனாட்சி கிளியிடம் நீட்டினான்.

மிளகாய்ப் பழத்தை லவகமாய் வாயில் வாங்கிக் கொண்டு வருணின் இடதுகையில் அமர்ந்தது மீனாட்சி.

கண் இமைக்காமல்

பார்க்க வைக்கும் கடலே

அழகாய் வீழும் அருவிகளே

நளினமாய் ஓடும் நதிகளே

ஏறிட்டுப் பார்க்க வைக்கும் ஏரிகளே

குனிந்து பார்க்க வைக்கும் குளங்களே

கீழே பார்க்க வைக்கும் கிணறுகளே

அண்ணாந்து பார்க்க வைக்கும் மழை மேகங்களே

இவையனைத்தும் நீ தானே

இருளடைந்த இருட்டின் ஊடே

நிசப்தமாய் தினம் தினம் காலைப்பயணம்

மனம் மட்டும்

தீஜுவாலையாய் உற்சாகக் குளியல்

உங்கள் தேடலை நிறுத்துகிறபோது

உயர்வு தாழ்வு உண்ணப்படுகிறது

பல்பை கண்டுபிடித்த எடிசனுக்கு

இருளைத் தவிர

வெற்றி வேறொன்றும் இல்லை

நான் நெல் விதைத்த விளைநிலம் எல்லாம்

இன்று வேலி அமைத்து வீடுகட்ட காத்திருக்கிறது

நான் குதித்து விளையாடிய குளங்களும் கிணறுகளும்

வற்றிப் போய் வானத்திடம் மழைக்காக வாதாடுகின்றன‌