Category: கதை

“ஏய், மீனாட்சி, இந்தா இதைச் சாப்பிடு” என்றபடி மிளகாய்ப் பழத்தை மீனாட்சி கிளியிடம் நீட்டினான்.

மிளகாய்ப் பழத்தை லவகமாய் வாயில் வாங்கிக் கொண்டு வருணின் இடதுகையில் அமர்ந்தது மீனாட்சி.

எங்கள் வீடு, எங்கள் குடும்பத்தின் முக்கிய அடையாளம். ‘காரை வீட்டுக்காரங்க’ என்றே எங்களை ஊரில் அழைப்பர்.

இரண்டு தலைமுறைகளுக்கு முன்பே, எங்கள் முன்னோர்கள் வீட்டின் கூரையை காரை மற்றும் தேக்கங்கட்டையால் கட்டியுள்ளனர்.

பூவானி கிராமத்தில் எங்கள் குடும்பம் ஓரளவு வசதி படைத்தது. அப்பா பக்கத்து டவுனில் ஷாப் கடை வைத்திருந்தார். சோப், பேஸ்ட், ஹார்லிக்ஸ், பூஸ்ட் என பல்வேறு பொருட்களுக்கான மாவட்ட ஏஜென்ஸி அப்பாவின் வசம் இருந்தது.

தலைக்கு சுயமாக ” டை ” அடிப்பது பெரிய மகாபாரதம். இந்த கருமத்தை விட்டொழிக்க வேண்டும். ஆனால் ஒரு குடிகாரன் போல் இதற்கு அடிமையாகி மறுபடியும் வேஷம் கட்ட ஆரம்பித்து விடுகிறேன். இன்று காலையிலே கலர் போட்டாச்சு.

“உங்களை மணிமேகலை கூப்பிடுது. கூடையை தூக்கி தலையில் வைக்கனுமாம். கொஞ்சம் போயிட்டு வாங்க” என்றாள் மனைவி.

“ஐயா, எங்காத்துகார‌ருக்கு நாகமல முருகன் கோவில் பூசை முறைய, ரகு பட்டர்ட்ட இருந்து வாங்கிக் கொடுங்க” என்றபடி தர்மகர்த்தா முன்பு மங்களம் பவ்யமாக நின்றாள்.

“ஏம்மா, என்னாச்சு?” என்று தர்மகர்த்தா மிடுக்காக் கேட்டார்.

“பெத்தா கோவில் மடப்பள்ளியில பார்க்கற வேலைக்கு தர்ற வருமானம் குடும்பத்துக்குப் பத்தல. அதனால நாகமல முருகன் கோவில் கார்த்திகைப் பூசை முறைய மட்டும் எங்காத்துகாரருக்கு கொடுத்தா, எங்களுக்கும் கொஞ்சம் வருமானம் வரும்.” என்றாள் தர்மகர்த்தாவிடமிருந்து சாதகமான பதிலை எதிர்நோக்கி.