கவிதை Archives - இனிது

இயற்கையபிமானம்

கிராமத்துப் பசுமையில்
முகம் புதைக்கும் மரங்கள்…

மரங்கள் தாகத்திற்கு
தண்ணீர் கொடுக்க
அருகில் ஓடும் நதிகள்…

தன்னுடனே இருந்தும்
தொட இயலவில்லை
காயம்

மகிழ்ச்சி வெள்ளம்
மறைந்து போனது
கலைந்த கனவு

உயிர் தந்த என் உயிரே
உறவென நினைத்தேன் உனையே
என் காப்பியத்தின் கலைமகனே
என் காலத்தின் மூலவனே

உனக்காய் ஒரு கவியை
உரித்தாக்க நான் எண்ணி
உயிர் என்னும் உதிர மையால்
எழுதும் வெள்ளை வரிகள் இவை

துணிவுடன் கொரோனாவை எதிர்கொள்வோம்!

அனுதினமும் அதிகரிக்கும்

அகால மரணங்களுக்கு முடிவில்லை!

ஆர்ப்பரித்தாடும் கொரோனாவின்

அதிபயங்கர இரண்டாம் அலை!

மழை இருட்டுக்

குடையின் கீழ்

மல்லாந்து படுத்து

எண்ணக்குதிரையை

தட்டிய போது…